فیبرومیالژی یک بیماری مزمن میباشد که وجه مشخصه آن درد و حساسیت در سرتاسر بدن میباشد. بیشترین نقاط دردناک در نواحی گردن، قفسه سینه، بازوها، شانه و کمر و پاها احساس می‌شوند. در آزمایشات و اقدامات تصویر برداری، در فرد بیمار مسئله خاصی دیده نمی‌شود. با سایت دکتر قاسمی همراه باشید.
آیا فیبرومیالژی جزو اختلالات روانپزشکی محسوب می‌شود؟
در واقع نمی‌توان به این پرسش، پاسخ قطعی داد. با توجه به علائم بیماری که عموما علائم عضلانی اسکلتی میباشد، مراجعه اولیه بیماران به پزشکان عمومی و متخصصین روماتولوژی و یا متخصصین ارتوپد است. اما همانطور که اشاره شد، در این بیماری علت خاصی در بررسی های آزمایشگاهی دیده نمی‌شود. همچنین در مورد عوامل زمینه ساز بیماری مشخص شده که استرس (اعم از استرس جسمانی مثل عمل جراحی، تصادف، زایمان و یا استرس روانی) نقش بسیار مهمی دارد. درصد بالایی از این افراد به بیماری روده تحریک پذیر و نیز اضطراب و افسردگی مبتلا هستند. به همین علت در روند درمانی بیمار، مهم است که مداخله روانپزشکی صورت بگیرد. در واقع فیبرومیالژی در گروه بیماریهای روان تنی قرار می گیرد.
درد در این بیماران با استرس و سرما بیشتر می‌شود.
سایر علائم فیبرومیالژی
- اختلال در به خواب رفتن
- اضطراب و افسردگی
- خستگی
این بیماری سبب تغییر شکل عضلانی یا مفصلی نمی‌شود. علت بیماری ناشناخته است. به نظر می‌رسد تغییرات مواد شیمیایی در سطح نورون‌های مغز (از جمله کاهش سروتونین) عامل بیماری باشد. این افراد نسبت به احساس درد، حساسیت بیشتری دارند. بیماری در زنان بیشتر از مردان دیده می‌شود.
درمان:
یک تیم درمانی متشکل از پزشک عمومی، متخصص روماتولوژی، روانپزشک و فیزیوتراپ به بهبود روند درمانی کمک زیادی خواهند کرد. روشهای غیر درمانی مثل ورزش، روشهای ریلکسشن و نیز درمانهای دارویی شامل داروهای ضد اضطراب و افسردگی و نیز برخی مسکن ها روشهای مفید درمانی هستند.
بهترین مسکن ها برای این بیماران استامینوفن و آسپرین هستند. در موارد شدیدتر میتوان از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی استفاده نمود. داروهای مهارکننده بازجذب سروتونین مثل سرترالین بسیار مناسب هستند. همچنین از روش روان درمانی برای افزایش روند بهبودی، استفاده می‌گردد.