وقتی دبیرستانی‌ها بوی گل می‌دهند!

یکی از نگرانی‌های عمده و جدی در خصوص مصرف مواد، اعتیاد خاموش است. اعتیاد خاموش به این معنی است که فرد با وجود اینکه اقدام به مصرف مواد می‌کند، به دلایل فرهنگی یا هرچیز دیگر، اعتقاد به اینکه به ماده مورد نظر اعتیاد پیدا کرده است، ندارد. شیشه یکی از این مثال‌هاست. افراد اعتقادی غلط داشتند مبنی بر اینکه این ماده اعتیادآور نیست و ما در مدتی شاهد افزایش مصرف آن بودیم، که به مرور زمان عوارض آن برای همه روشن شد و شاهد شیوع بالایی از بیماران روانپزشکی بودیم که علایم آنها به دلیل مصرف شیشه ایجاد شده بود.

🔹از این قبیل مواد آنچه جدیدا شیوع پیدا کرده است و به نظر می‌رسد همان مسیر شیشه را طی می‌کند، ماریجوانا یا حشیش و ترکیبات آن از قبیل گل است. این مواد روز یه روز با تغییر اسم تلاش می‌کنند نوجوانان و جوانان بیشتری را جذب کنند. مصرف این مواد برخلاف تصور غالب در میان مصرف‌کنندگان می‌تواند عوارض زیادی را به همراه داشته باشد.

🔹 آنچه ما اکنون شاهد آن هستیم کاهش سن مصرف گل، در سنین دبیرستان است که می‌تواند تاثیرات زیادی در آینده زندگی اجتماعی فرد برجای بگذارد.

‍ 🔶 گل چیست؟

«گُل» ماده محرک نام آشنایِ این روزها در میان جوانان، همان اندازه که اسم خوشایندی دارد، یکی از خطرناک‌ترین موادی است که این روزها در دست جوان‌ها می‌چرخد.
ماده ای که ضربان قلب را بالا می‌برد، احساس بی‌قراری می‌دهد، باعث توهم می‌شود و... . «گل» قسمتی از گیاه شاهدانه است که ماری‌جوانا از قسمت های دیگر این گیاه بدست می‌آید و ماده موثر در این گیاه تتراهیدروکانابینول است، که باعث سرخوشی فرد مصرف کننده می شود و دارای اثرات اعتیادآور برای مصرف‌کننده است.

🔹در حال حاضر به نظر می رسد گل در جامعه جایگزین شیشه شده است و جایگاه بالاتری از نظر شیوع مصرف نسبت یه شیشه را خود اختصاص داده است.

🔸آیا گل اعتیادآور است؟
فرد مصرف کننده این ماده پس از مصرف ضمن احساس دریافت انرژی بالا، سرخوش شده و پس از اثراتی که روی عملکرد سیستم مغزی وی می‌گذارد ممکن است باعث از دست رفتن تعادل،‌ خنده‌های زیاد و بی‌مورد،‌ اختلال در تشخیص واقعیت و سرانجام بروز رفتارهای غیرمتعارف از سوی مصرف کننده می‌شود؛ همچنین باعث افزایش ضربان قلب فرد مصرف کننده شده، لب و دهان وی را خشک می‌کند و پس از تاثیراتی که بر روی عملکرد سیستم مغزی می‌گذارد باعث ازبین رفتن تعادل فرد خواهد شد.

🔸برای پیشگیری چه باید کرد؟
برای اینکه بتوانید فرزند خود را در مواجهه با عوامل خطر آگاه کنید اول باید با توجه به نیازها و عواطف این دوره او را در خانواده صاحب ارزش و احترام کنید. در مرحله بعد با آموزش‌های صحیح کلامی و عملی او را در برابر عوامل خطر احتمالی مقاوم کرده و مهارت‌های اجتماعی مانند (نه گفتن) را به او بیاموزید.
عزت نفس او را افزایش دهید، برای حرفها و نظراتش ارزش قایل شوید، ارتباط صمیمانه برقرار کنید و به صحبت های او گوش دهید، از ترس‌ها و علايق او با خبر باشید، دوستان و معلمانش را بشناسید و به او ابراز علاقه کنید. با این کار او دیگر نیازی به ارتباط با افراد بزرگتر که شناختی از آنها ندارد نخواهد داشت.

🔸اگر متوجه شدید فرزند شما مصرف کننده است.

اگرچه با پی بردن به این مسئله که فرزند شما مواد مصرف می‌کند بروز واکنش هایی چون، ترس، وحشت و عصبانیت طبیعی است اما به یاد داشته باشید اینکه چقدر از این مسئله عصبانی باشید دردی را دوا نمی‌کند. عصبانیت بیش از حد، داد و بیداد فقط منجر به تیرگی روابط می‌شود، بدون اینکه کمک موثری در حل مشکل کند. بخصوص وقتی که هنگام ناراحتی به رغم میل باطنی به فرزندتان بگویید: (از این خونه برو بیرون و دیگه اسم ما رو نیار.)

🔸در این مواقع نکات زیر را مد نظر داسته باشید:

🔹با حفظ آرامش با نوجوانتان حرف بزنید.
🔹حتما حین گفتگو به او فرصت پاسخوگیی بدهید.
🔹شاید او تمایل به صحبت نداشته باشد یا به شما، دروغ بگوید، خونسرد باشید و او را عصبانی نکنید.
🔹از قضاوت، تحقیر، سرزنش یا تنبیه او پرهیز کنید، سعی کنید دلایل او را بشنوید.
🔹طوری صحبت کنید که بفهمد نگران سلامت او هستید نه دلواپس واکنش آشنایان و همسایه ها.
🔹شتاب زده اقدام به بیرون آوردن او از چاله نکنید.
🔹🔹حتما از روانپزشک کمک بگیرید تا به هر دوی شما کمک کند با این مشکل کنار بیایید.

دکتر مهدی قاسمی

نویسنده: دکتر مهدی قاسمی

روانپزشک و رواندرمانگر

مشاهده سایر مطالب دکتر مهدی قاسمی
نظرات کاربران
 
 
   
دکتر مهدی قاسمی

دکتر مهدی قاسمی

دکتر مهدی قاسمی روانپزشک و رواندرمانگر تحلیلی