چگونه حریم خصوصی ما در روابط حفظ شود؟

این روزها بدلیل دید و بازدیدهای عید و تعطیلات نوروزی، روابط فامیل و دوستان بیشتر می‌شود. یکی از موضوعاتی که در این روابط پررنگ‌تر می‌شود حفظ حریم خصوصی در زمینه‌های مختلف است.

حریم خصوصی چیست؟

حریم خصوصی همان حد و مرزهای فیزیکی، احساسی و ذهنی ما هستند که مانع سوء استفاده، سودجویی و حتی تجاوز دیگران می‌شود. این مرزها باعث میشوند به‌راحتی بتوانیم هویت، احساسات و تفکراتمان را از طرز فکر و ذهنیتی که دیگران راجع به ما دارند تفکیک کنیم.

داشتن حریم خصوصی حق ماست. اگر به دیگران اجازه میدهیم با ما بدرفتاری کنند، مسئولیت آن متوجه خود ما است. هرچه مرزها کم رنگ‌تر ‌شود، ارزشی که برای خود قایل هستیم هم کمتر می‌شود.
بطور متقابل، اگر مرز مشخصی برای خود تعریف نکرده‌ایم اهمیتی به حریم خصوصی دیگران هم نخواهیم داد.

نیازها و احساسات دیگران مهمتر از نیازها و احساسات ما نیست.

زنان زیادی هستند که نیازهای همسر و فرزندانشان را به نیازهای خودشان ترجیح میدهند. این باور اشتباه نه تنها باعث آسیب آنها می‌شود، بلکه روی کارکرد خانواده هم تاثیر بدی دارد.

"نه" گفتن را یاد بگیرید!

برای داشتن حریم خصوصی تا حدی باید خودخواه بود!
خوشحال کردن دیگران نباید ما را وادار به شکستن به حریم شخصی‌مان کند.

۱- بدانید چه میخواهید.


اگر مدتهاست که خواسته‌های خود را انکار کرده اید، بر آنها تمرکز کنید.

به این سوالات پاسخ دهید :


۱- چه ارزشهایی برای من مهم است؟

۲- مهمترین موضوع در روابط برای من کدامند؟

۳- چه چیزی در روابط ،من را بیشتر از همه ناراحت میکند؟

۴- چه چیزی از دیگران میخواهم که تابحال از آنها درخواست نکرده‌ام؟

۲-به خودتان اجازه بدهید.


بزرگترین مانع برای درخواست از دیگران، ترس است. ترس اینکه دیگران ناراحت یا عصبانی شوند.
با تمرین، ترس کمتر میشود.
ابتدا از افراد امن تر نزدیک خود شروع کنید تا اعتماد به نفس بیشتری پیدا کنید.

۳- درباره آنچه که میخواهید دقیق باشید.

مرزهای شخصی شما باید واضح و دقیق باشند. از دیگران نخواهید آن را تغییر دهند. این کنترل است نه حفظ حریم شخصی.
خواسته‌هایتان باید به آسانی قابل فهم باشد.

مثلا : من این هفته برای برداشتن بچه ها از مدرسه کمک میخوام. چه روزی میتونی به من کمک کنی؟


۴- بدون عذرخواهی درخواست کنید.
یکی از مهمترین مشکلات افراد در ایجاد مرزهای شخصی، احساس گناه است.
فکر میکنید خواستن خودخواهانه است.

۵- مراقب انتظارات خود باشید.
درخواست شما تضمین کننده این نیست که خواسته‌تان لزوما برآورده خواهد شد.

بخاطر داشته باشید که اگر از دیگران خواسته ای دارید که تابحال انجام نداده اند ، نشاندهنده انتظار غیرواقع بینانه شماست.


۶- "نه" گفتن دیگران را بپذیرید.
همیشه به آنچه میخواهید نمی‌رسید. باید بدانید برنده کسی است که میخواهد نه آن کسی که بدست می‌آورد.
با پذیرش "نه" به دیگران نشان میدهید که به آنها احترام میگذارید.


۷- به خودتان نگیرید.

گاهی مواقع ممکن است با واکنش بدی مواجه شوید. واکنش آنها بیشتر مربوط به خودشان است نه شما. بخشی که به شما مربوط است چگونگی ارتباط و مکالمه شما با آنهاست.

۸- مسئولیت نیازهای خود را بعهده بگیرید.

وظیفه شما است که از خودتان مراقبت کنید. برنامه های جایگزین برای برآورده کردن نیازهایتان داشته باشید تا وابستگی کمتری به دیگران داشته باشید.

۹- خودتان را سرزنش کنید.

اگر از پارتنرتان کمک میخواهید و او در دسترس نیست، فرد دیگری را دارید که با او تماس بگیرید ؟ اگر نه، چرا نه؟
سعی کنید برای برطرف کردن نیازهایتان چند گزینه داشته باشید. به این طریق از ایجاد وابستگی ناسالم به دیگران جلوگیری می‌کنید.

۱۰- اجازه بدهید با نتیجه نهایی مواجه شوید.

سخت‌ترین بخش ایجاد مرز و حریم شخصی، پذیرش پیامد آن است.
گاهی اوقات به آنچه میخواهید می رسید و گاهی اوقات نه.
این بخشی از واقعیت روابط است.

گروه روانپزشکی دکتر مهدی قاسمی

نظرات کاربران
 
 
   
دکتر مهدی قاسمی

دکتر مهدی قاسمی

دکتر مهدی قاسمی روانپزشک و رواندرمانگر تحلیلی